امروزه یکی از راه‌های مقابله با انواع ویروس‌ها از جمله «کرونا» ضدعفونی مکرر دست‌ها است. این اقدام در خانه با شستن دست‌ها به کمک صابون و یا مواد ضدعفونی دیگر انجام می‌گیرد. اما بیرون از محیط خانه و در محیط‌های عمومی ، ضدعفونی دست‌ها اغلب کمی سخت است؛ چرا که کاربران در بیشتر مواقع فراموش می‌کنند ماده ضدعفونی خود را برداشته و آن را با خود حمل کنند. برخی کاربران نیز از حمل روزمره یک ماده ضدعفونی ابراز ناراحتی کرده و در بیشتر مواقع ترجیح می‌دهند تا بازگشت به خانه قید ضدعفونی دست‌های خود را بزنند.
برای حل این مشکل گجت پوشیدنی PumiPix طراحی و ساخته شده است تا کاربران با اتصال آن به دست خود ماده ضدعفونی را بدون هیچ مشکلی حمل کرده و در هر زمان و مکانی از آن استفاده کنند. این فناوری جالب توجه در حقیقت یک دستگاه پخش کننده مواد ضدعفونی است که دسترسی مستقیم و آسان به این ماده را به کاربران هدیه می‌دهد. این فناوری در ابعادی برابر 2.5 x 2 x 0.5 سانتیمتر و وزنی حدود 35 گرم طراحی و ساخته شده است تا کاربران بدون هیچ مشکلی آن را حمل کرده و از کارکرد بی‌نظیر آن در هر مکانی لذت ببرند. این گجت قابل حمل به مچ دست کاربر متصل شده و تنها با فشار یک دگمه ماده ضدعفونی را پخش می‌کند.
به محض فشار دگمه بالایی این سیستم فعال شده و در عرض یک ثانیه مواد ضدعفونی را به دستان فرد اسپری می‌کند. در همین راستا به کمک این فناوری می‌توان با خیالی راحت پس از خریدهای روزانه دست‌های خود را ضدعفونی کرده و با این اقدام از سلامت خود و دیگران محافظت شود. مخزن این سیستم هنگام تحویل خالی است تا کاربران با سلیقه خود مواد ضدعفونی دلخواه را درون آن ریخته و در مکان‌های عمومی از آن استفاده کنند. این دستبند جادویی 12 میلیگرم ماده ضدعفونی را در خود جای داده و 100 بار مواد ضدعفونی را به دست کاربر اسپری می کند. به محض اتمام ماده ضدعفونی می‌توان آن را دوباره پر کرده و از آن استفاده کرد. این سیستم دوستدار طبیعت مناسب برای مردان و زنان طراحی شده و قابلیت جذب عرق را نیز دارد.
در همین راستا کاربران می‌توانند این فناوری را حتی هنگام تمرین‌های ورزشی و دوچرخه‌سواری به مچ دست خود بسته و از آن استفاده کنند. این فناوری جالب توجه در وب‌سایت کیک استارتر با قیمتی برابر 29 دلار پیش‌فروش می‌شود.

زهرا کشوری
خبرنگار
گفت‌و‌گوی چند جوان ایرانی با گاردین که مدعی شده بودند هیپی‌ها در جنوب ایران هستند هم صدای اعتراض بسیاری از کاربران فضای مجازی را بلند کرد و هم آه از نهاد فعالان گردشگری و بومی‌های جزیره هرمز درآورد. پیگیری‌های ایران از طریق فعالان میراث فرهنگی و گردشگری نشان می‌دهد که حضور این افراد نه تنها به جزیره هرمز و هنگام محدود نمی‌شود که آنها در جزایر قشم و لارک هم دیده شدند. البته مردم جزیره لارک بر خلاف مردم هرمز و هنگام در همان ابتدای ورود، آب پاکی را روی دست آنها ریخته و اجازه ندادند در جزیره ساکن شوند. لباس‌های گشاد با رنگ‌های مختلف به گفته فعالان و مسئولان جزیره هرمز نخستین ویژگی است که این افراد را از بومی‌های جزیره جدا می‌کند. کاربران مجازی آنها را بچه پولدارهایی می‌دانند که فارغ از مشکلات مالی، نظم جزیره را بر هم‌ می‌زنند. «محمد هرمزی» عضو شورای شهر هرمز از حضور آنها به‌عنوان گردشگرنما یاد می‌کند. کسانی که کمتر در بوم گردی‌های مجاز ساکن می‌شوند و بیشتر در اطراف جزیره و نقاط بکر آن کمپ می‌زنند. هرمزی می‌گوید: «برخی از این افراد در پوشش گردشگر وبه‌عنوان صاحب کافه‌های سنتی اقدام به توزیع مواد مخدر صنعتی می‌کنند.» هرمزی بی‌سر و سامانی وضعیت گردشگری جزیره هرمز را از عدم وجود اداره مستقل میراث فرهنگی در آن می‌داند و یادآور می‌شود که همزمان با سفر «علی اصغر مونسان» وزیر میراث فرهنگی و گردشگری به استان، مسئولان جزیره خواستار ایجاد این اداره شدند. به‌گفته او کافه‌هایی که توسط این افراد و سایر غیربومی‌های جزیره دایر شده مجوز رسمی ندارند.
عضو شورای شهر هرمز از ورود مواد مخدر توسط برخی از این افراد بشدت ناراضی است و می‌گوید: «کسی باور نمی‌کرد که مواد مخدر در جیب دانش‌آموز مدرسه پیدا شود.» به‌گفته هرمزی این افراد با همه جزیره ارتباط نمی‌گیرند آنها ارتباطات خاص خودشان را دارند و از طریق افراد مشخصی موادمخدر را جابه‌جا می‌کنند. به‌گفته او این افراد کوچک‌ترین درآمدی هم برای اقتصاد جزیره ندارند: «چون نه از بومگردی‌ها استفاده می‌کنند و نه حتی سوار سه چرخه‌های حمل‌ونقل مسافر در جزیره می‌شوند.» عبدالحمید گلزاری فعال گردشگری هرمز هم به روزنامه ایران می‌گوید: «هیپی‌ها کوچک‌ترین اهمیتی به نظافت نمی‌دهند ونقاط بکر و دیدنی جزیره را اشغال می‌کنند.» او هم‌توزیع مواد مخدر صنعتی توسط این افراد را تأیید می‌کند و می‌گوید: «چند گیاه مختلف را قاطی و یک ماده مخدر دست‌ساز را تولید می‌کنند و به افرادی که با آنها ارتباط دارند می‌دهند. فاطمه ترکی‌زاده صاحب یکی از بومگردی‌های هرمز به
« ایران» می‌گوید «آنهاخود را ملزم به رعایت آداب و رسومی نمی‌دانند.» به اعتقاد ترکی‌زاده این شیوه رفتاری با فرهنگ جنوب در تضاد
 است.
به گفته او هیپی‌ها از سنگ‌های جزیره استفاده و روی آنها طراحی می‌کنند و آن را به قیمت گران‌تر می‌فروشند. آنها صنایع دستی خاص خودشان را دارند. برخی اعتقاد دارند باعث کساد بازار صنایع دستی بومی‌ها شدند.
او هاستل‌های غیر قانونی را هم یکی دیگر از مشکلات گردشگری هرمز می‌داند. این هاستل‌ها توسط غیربومی‌ها اداره می‌شود و هیچ مجوزی از میراث فرهنگی ندارد. به‌گفته ترکی‌زاده آنها ابتدا خانه بومی‌ها را اجاره می‌کنند اما بعد مشخص می‌شود که کاربری هاستل به آنها داده‌ و گردشگران خاص را در آن میزبانی می‌کنند.
فائزه اتابک معاون گردشگری هرمزگان درباره چرایی فعالیت این هاستل‌ها به «ایران» می‌گوید: «اگر درباره فعالیت آنها به میراث فرهنگی گزارش بدهند، میراث فرهنگی وارد ماجرا می‌شود. هرمز جزیره‌ای کوچک است و ما معمولاً در شهرهای کوچک نمایندگی داریم نه اداره میراث فرهنگی.»
«محمد هرمزی» عضو شورای شهر هرمز می‌گوید: «با شیوع کووید ۱۹ مردم جزیره پویشی راه انداختند و هیپی‌ها را از جزیره بیرون کردند.» البته خبرها از داخل جزیره می‌گوید: «برخی از آنها دوباره با قایق به جزیره برگشته‌اند.» با وجود این هرمزی امیدوار است در پساکرونا هم مردم بتوانند از حضور این افراد جلوگیری کنند.